Ik heb de loterij gewonnen. En al best wel vaak! Vaker dan iedereen denkt – want van buiten zie je het niet aan mij af. Als ik gewonnen heb, dan hou ik dat geheim – voor je het weet trek je mensen aan die mindere bedoelingen hebben.
Aan het einde van het jaar worden we overspoeld met aanbiedingen van loterijen; de Staatsloterij, de Postcode loterij, de Bankgiroloterij, allemaal geven ze kans op gouden bergen. Geld, geld en nog eens geld. De winkans is niet heel erg groot.
Ik heb al enkele keren de absolute hoofdprijs gewonnen. Heel recent heb ik ook nog een grote prijs gewonnen. Zonder moeite, zonder lot te kopen. Een paar jaar geleden won ik zelfs opnieuw de hoofdprijs! Ik zie mijn vrouw en mijzelf nog zitten, toen we het nieuws hoorden. We waren sprakeloos, liepen met ons hoofd in de wolken en vrienden feliciteerden ons zonder enige jaloezie.
Mijn prijs? Ik had melanoom: een vorm van huidkanker, de meest agressiefste vorm die er is. Een plekje op mijn buik met de grootte van 1 cent en een dikte van enkele millimeters werd verwijderd. Na drie operaties bleek dat er geen uitzaaiingen naar de lymfeklieren konden worden vastgesteld.
Mijn vrouw en ik kregen het nieuws dat er geen uitzaaiingen waren en we hadden echt het gevoel dat we de loterij hadden gewonnen. Want als er uitzaaiingen waren, dan had ik minder dan 3 maanden te leven. Zonder hoop op behandelingen, geen chemo, geen bestralingen, nada.
Een andere keer dat ik een groot lot won, is toen onze zoon werd geboren. Hij overleed bijna tijdens de geboorte door zuurstofgebrek. Net toen ik geconfronteerd werd met het onvermijdelijke, ging hij goed en met overtuiging ademen. Het gevoel dat ik weer een grote prijs had gewonnen, daalde in toen de doktoren zeiden dat hij het toch ging halen.
Ik kreeg ook een prijs toen mijn vrouw zei dat ze met mij wilde trouwen, toen onze kinderen trots waren dat ze een diploma haalden, toen ik in de opgaande zon zat op dat Franse strand en de wereld werd wakker gezoend door de zonnestralen!
En recentelijk moest ik een flinke belastingaanslag betalen waar ik geen rekening mee had gehouden. Mijn werkgever besloot zonder daartoe verplicht te zijn om mijn harde werken te belonen en een 13e maand uit te keren. Ik kon de aanslag betalen en weer had ik het gevoel dat ik zonder een lot te kopen een prijs had gewonnen.
Waarom hou ik het geheim – ook voor mijzelf? Omdat wij mensen de neiging hebben om ons meer te storten op wat er fout gaat dan wat er goed gaat. We kunnen uren praten over wat er fout gaat – maar voor wat er goed gaat, daar hebben we nauwelijks oog voor.
Terwijl wetenschappelijk onderzoek uitwijst dat de kortste weg naar geluk gaat via dankbaarheid. Als je dankbaar bent en in het moment, dan ben je tevreden en gelukkiger. Zonder dat je dat geld hoeft te winnen, kan je gelukkiger zijn!
Hoeveel keer heb jij de loterij gewonnen? En kan je dat gevoel weer oproepen en dankbaar zijn?