Het zit al in de naam: houdt het gif ver van mij.
Het is wel een bewuste, opzettelijke beslissing om gevoelens van verbittering, boosheid of wraak naar een persoon of groep van personen los te laten – om het even of hij of zij jouw vergeving verdienen.
Het is niet dat je door te vergeven hetgeen jou is aangedaan ontkend of klein maakt. Het betekent niet dat je vergeet of vergoelijkt. Vergiffenis kan een beschadigde relatie herstellen maar het betekent niet dat je verplicht bent om het automatisch goed te maken met de ander(en). Het zorgt ervoor dat je verder kunt met je leven.
Als je kunt vergeven dan krijg je rust. Je beschadigt jezelf niet meer door elke dag het gif naar je mond te brengen. Dat wil dus zeggen dat je diep gevoelde negatieve emoties los laat. Het geeft je weer kracht en zorgt dat je pijn die je is aangedaan niet langer definieert als persoon.
Het is een onderdeel van je maar niet wie je werkelijk bent. Daarom kun je verder gaan.
Het resultaat van vergeving volgens wetenschappelijk onderzoek:
- Het maakt gelukkiger – zeker als je iemand vergeeft die je na staat.
- Je lichaam wordt gezonder – hartslag gaat naar beneden, bloeddruk daalt, sterkere bescherming tegen stress gerelateerde klachten. Ook je immuunsysteem wordt beschermd.
- Vergeving zorgt voor herstel van onze relaties met anderen voordat de relatie helemaal uit elkaar valt.
- Het is beter voor je huwelijk. Echtelieden die elkaar kunnen vergeven hebben langere en sterkere en meer tevredenstellende relaties met elkaar.
- Als je kan vergeven, dan voel je je meer verbonden met de wereld om je heen.
- Vergiffenis helpt ook bij het verwerken van oorlogstrauma’s en het herstellen van relaties met de voormalige vijanden.
Waarom moet je vergeven of in ieder geval het proberen?
Omdat het zowel je geestelijke als lichamelijke gezondheid kan aantasten als je te lang vast houdt aan je verbittering en wrok.
Je kunt er alleen aan beginnen als je er klaar voor bent. Je bent er klaar voor als je voor het proces van vergiffenis tijd wil vrijmaken en tijd hebt genomen om te rouwen over hetgeen je is aangedaan.
Hoe doe je het?
1- Weet precies nog hoe je je voelde toen het gebeurde en wees precies in het omschrijven wat er toen mis was in die situatie. Schrijf het op of vertel iemand die je vertrouwt over het gebeurde.
2- Neem de beslissing om je vanaf nu beter te gaan voelen. Het gaat om jou en niet om de anderen.
3- Door het proces van vergeving zoek je rust en begrip. Die rust en begrip ontstaat alleen als je anderen minder de schuld geeft hetgeen gebeurd is (wees er niet steeds mee bezig) en neem het niet meer persoonlijk.
4- Krijg het juiste en ongekleurde perspectief wat er aan de hand is. Herken dat je grootste gevoelens van ongemak komt van je bezeerde gevoel, gedachten, ego op dit ogenblik – niet wat er toen dus al in het verleden gebeurde.
5- Als je je onrustig voelt, neem dan mindful waar wat er aan de hand is in je lichaam. Is het een stress reactie (vecht of vlucht) en kun je dat verzachten door het letten op je ademhaling?
6- Geef geen energie weg door dingen te verwachten van het leven of van anderen die er niet voor kiezen om jouw verwachtingen waar te maken. Herinner jezelf er aan dat je mag hopen en kiezen voor gezondheid, liefde, vriendschap en voorspoed en er naar mag streven dat deze dingen ook door jou worden verwezenlijkt. Als je echter eist dat deze dingen gebeuren in je leven, dan zal je je ongelukkig voelen omdat jij ze niet kan afdwingen.
7- Steek je werk-, denk- en actie krachten en energie in een andere manier om deze doelen te verwezenlijken in plaats van steeds energie te steken in de pijnlijke ervaring.
8- Als je een goed leven hebt, dan geeft dat ook energie om in plaats van gewond te zijn en daarmee kracht aan de persoon te geven die de jouw pijn heeft gedaan in het verleden uit te kijken naar de liefde, schoonheid en goedheid om je heen – in het heden. Wees je goed bewust van wat je hebt, in plaats van wat je niet hebt.
9- Pas de manier waarop je kijkt naar het verleden, waardoor je steeds weer de keuze om te vergeven herinnert en toepast. Dat is pas heldendom!